27/04/2013

Яз

Менә ямьле яз җитте,
Сулар да агып китте,
Күктә якты кояш чыгып,
Җылы нурларын сипте.

Язгы кояшның нурлары
Бар җиһанны уятты.
Кошлар да җылы яклардан
Туган якларга кайтты.

Язның рәхәт шатлыклары
Куандыра һәркемне.
Яз турында бик күп беләм,
Сезгә сөйлим серемне.

Шатлыгым


Нигә бүген көннәр аяз?
Нигә болытлар бик аз?
Карлар эрегән бераз.
Һшркем белә: килгән яз!

Кайтыр да сыерчыклар,
Чыгарырлар кошчыклар.
Сайрарлар көйга салып,
Күңелне куандырып.

Тамчылар тып-тып тама,
Ташулар шаулап ага.
Кешеләр дә шатлана —
Бар җиһанда тантана.

Кояш күктә елмая,
Көннәр. төннар озая.
Табигатькә ямь керә,
Шатланам шуңа күрә.

Ямьле яз

"Сау бул!" - дидек кышка,
Ай-яй матур тышта.
Гөрләшеп, җырлашып,
Җырчы кошлар кайта.

Яз керә һәрбер өйгә,
Җылы назын тарата,
Бала-чага, әбиләрне
Һәрчак урамга тарта.

Язгы урман


Иң гүзәл ямьле урман -
Безнең авыл урманы.
Һәммәсе дә яши анда:
Поши, төлке, куяны.

Язлар килгәч матур булып,
Яшелләнде урманым.
Шушы матурлыкны күреп,
Күңелем хозурланды.

Һай, ямьле язгы урман!
Чылтырап чишмә ага.
Бала-чага суда уйный,
Елмаеп кояш бага.

Тырыш керпе (әкият)



Булган ди бер тырыш керпе. Аның дуслары бик күп булган ди. Алар төрле уеннар уйнарга яратканнар. Менә салкын кыш җиткән. Урман җәнлекләре Яңа елны каршыларга җыелганнар, ләкин чыршы бизәргә онытканнар. Тырыш керпе озак уйлап тормаган, энәләренә уенчыклар элгән дә чыршы булып үзе баскан. Дуслары аның тирәсендә рәхәтләнеп ял иткән. Керпе генә бик арыган һәм йокыга талган. Менә шуңа күрә инде керпеләр кышын өннәрендә йоклыйлар икән.

Шаян керпе баласы (әкият)


Яшәгән ди Шаян атлы бер керпе баласы. Беркөнне урманда йөргәндә аның шаярасы килгән һәм ул йомарланып тәгәрәп киткән. Шулай тәгәри торгач, хәйран җир киткән һәм бер өйгә килеп чыккан. Өй эчендә беркем дә булмаган. Шаян каршыда зур көзге күргән, ә аннан бер яфрак өеме карап тора икән. Керпе баласы бик курыккан, тегеләй барган, бире килгән, ә өем ул эшләгәнне кабатлый икщн ди. Шунда гына Шаян энәләренең яфрак белен капланып беткәнен аңлаган. Хәзер инде ул бер дә урынсыз шаярмый икән.

18/04/2013

***


Әни, мине тапкансың,
Иренмичә баккансың.
Сиртмәле бишеккә салып,
Тирбәтеп йоклаткансың.
Әнинең җылы куллары
Һәрчак иркәләп торсын.
Аның изге теләкләре
Гомергә юлдаш булсын!

***


Минем әни Наилә
Бар эшкә дө өлгерә.
Матур назлы тавышы
Һәркемне сөендерә.
Үзе һәрчак шат, көләч,
Нур бөркелә йөзеннән.
Кайгы-хәсрәт күрмичә
Яшәсәк иде бергә.

***


Мәрхәмәтле газиз әнием,
Игелекле синең йөрәгең.
Җылы назың җитә һәркемгә,
Фәрештәдәй изге күңелең.
Авырганда һәрчак янымда,
Кулларымда тоям җылыңны.
Карашыңда — безне кайгырту.
Синең күңел — гөлләр болыны!

***


Минем әниемнең һәрчак
Иреннәре елмая.
Аның якты күзләрендә
Бәхет утлары яна.
Рәхмәтебез чиксез сиңа,
Көләч булсын йөзләрең.
Бергәләшеп яшик әле,
Ямьләндереп өйләрне!

***


Әнием гел балкып тора,
Күктәге йолдыз кебек.
Мин дә тырышам булырга
Нәкъ менә аның кебек!
Иренә белми әнием,
Көн буе эшләр карый.
Күңелемне юатырга
Әле дә син бар, ярый!

***


Син булганда гына, өни бәгърем,
Өебездә була җылылык.
Якты карашыңнан синең һәрчак
Тирә-юньгә сибелә назлылык.
Сине һәрчак янәшәмдә тоеп,
Ияләнеп йомшак тавышка,
Игътибарың тоеп яшәгәнгә,
Мин бәхетле бүген тормышта.