09/04/2010

65 кат җиргә язлар килде...

65 кат җиргә язлар килде,
65 кат дөнья яшәрде.
Тынычлыкныңкадерен белеп инде
65 ел халкымяшәде...

...Таң атаерак офыктан
Дөньяны алгакүмеп.
Кояш чыгаераклардан
Җылы елмаюсибеп.

Шатлык беләнкүңел тулы,
Сандугачларсуза җырларын.
Кем уйлаганшушы матурлыкны
Бозар диепсугыш җилләре.

Бәреп кергәнкинәт илебезгә
Гитлерның каракозгыннары,
Канечкечкарчыгалары,
Мылтыклыпалачлары.

Тимер башлыаҗдаһасы
Күкрәп очканбезнең якларга.
Кемне күрә –шуны изеп, йотып,
Туп очырганурман-кырларга.

“Ватанымхакына!” – диеп,
Күтәрелгәнолы-кечесе.
“Фронт өчен,җиңү өчен!” – дип,
Хезмәт иткәнһәр тыл кешесе.

Мылтык аскач,кем дә батыр,
Кем дә кыюбула ала.
Ә менә намусдигәне
Барыбатырларда саклана.

Илемнең сабырхолыклы,
Тырыш халкыбелән горурланам.
Дошманга каршыкөрәшкән
Батырларынкүреп сокланам!

Аз мени соңшушы хакта
Язган безнеңшагыйрьләр?!
Күпменәфрәткә, ялкынга
Баеган бушигырьләр?!

Әгәр булсаммыфәрештә
Мин очар идемкүктә.
Явыз күңелле кешене
Булдырмас идемһич тә.

Нигә кирәкбулган бу сугышлар?
Кемгә кирәкбулган кан кою?!
Нигә җитмикешелеккә
Тынычлыкбәхетен тою?!

...65 катҗиргә язлар килде,
65 кат дөньяяшәрде.
Тынычлыкныңкадерен белеп инде
65 ел халкымяшәде...

08/04/2010

Фәннүр энем бәете

“Бисмилләһи” дип башладым бу бәетнең башларын.
Шулай тиз үләрмен диеп, уйламады башларым.
Урман якларына таба тартты бит йөрәккәем.
Башыма агач төшәсен сизгәндер күңелкәем.
Карурманга килеп кергәч, козгыннар каргылдады.
Күрми дә калдым шул инде башыма нарат ауды.
Әти-әни җан биргәндә сезне генә уйладым.
Үтелмичә кала инде мин барасы юлларым.
“Ник киттең, безне ташлап?” – дип туганнар елаәмагыз.
Изге, яхшы догалардан сез мине калдырмагыз.
Әнием, минем “әлифба”мны син үзеңдә сакларсың.
Мин исеңә төшкән саен, Рәсемемә карарсың.
Эх, дусларым, язлар җиткәч, мине сез дә искә алыгыз.
Төрле-төрле чәчәкләрне кабер ташыма салыгыз.
Хәер-фатихамны калдырып,менә шулай киттем дәнядан
Якыннарым, бәһил булыгыз!..кайта алмам яңадан.

07/04/2010

Әбиемә

Күзләрендә инде аның
Дәрт учагы сүнеп килә...
Бар авырлыкны күрсә дә,
Сөенә ул, әнә көлә.

Сызлана шул куллары да
Аяклары авыр атлый.
Тик алай да “Аллага шөкер”ен
Ул кат-кат кабатлый.

Сабыр холыклы бик түзем,
Йомшак, юмарт күңеле.
Эш сөючән аның кулы...
Аның белән күңелле

Бу – минем иң кадерлем,
Иң газизем – әбием.
Ул булганга ямьле була
Яшәгән һәрбер көнем.

Бар яктан да булган, уңган,
Бик өлгер ул әәбием.
Яхшы киңәшче һәм дустым,
Алтыным бит ул минем!

Әбием, бәгърем син һәрвакыт
Күңелемдә булырсың.
Шундый чибәр, матур булып
Хәтеремдә калырсың!

Төнге авыл

Төн. Авыл йоклый.
Тын да алмый,
Уйга калып.
Мин утырам капка төбендә
Моңсуланып.
Рәхәт, матур мизгелләрне
Искә алып...
Чикерткәләр сайрашалар
“Чирик-чирик!”
Аларга да моңсу микән
Минем кебек?
Агачлар да үзләренә күрә
Бер төс алган.
Ай да болытлар арасына
Кереп югалган.
Тик йолдызлар балкый күктә
Миңа карап.
Салкынча җил исеп ала
Чәчләремне тарап

Сәер сөю

Нигә синең күзләреңә
Карарга оялам мин?..
Җавап бирергә дә хәтта
Кыюлыгым җитми?..
“Яратам, сине!” – дисең син,
Мин нигәдер ышанмыйм.
Күптөрле хәйләләр аша
Сабырлыгыңны сыныйм.
Үзем сөям сине, язым.
Ләкин көләм синнән хаман.
Шул ук вакытта ялгызым
Газап утында янам...

Искә алам мин сине

Тәрәзәгә карап, йолдызларны барлап,
Искә аламын мин сине.
Кышкы салкыннарда җәйге төннәр белән
Күңелемдә саклыйм мин сине.

Һәрбер якты йолдызда да бары сине күрәм,
Бергә алар белән сөйләшәм.
Сине сагынуга, урамнарга карап,
Сукмакларым белән серләшәм.

Әллә җилләр керде, әллә күзләр тиде,
Аңлашылмаучанлык безнең арада.
Мин сине сөярмен, син дип көярмен,
Бик еракларда калсаң да...

Бергә йөргән тау башына карап,
Матур мизгелләрне искә алам.
Безнең кавышуга, безнең аңлашуга
Чын күңелдән ышанып калам.

Җәйге яңгыр мине аңлый

Җәйге яңгыр әкрен генә
Минем тәрәзәмне шакый.
Йөрәктәге хисләремне
Әйтерсең лә ул да аңлый.
Җәйге яңгыр тыныч кына
Җиргә төшеп юлдан ага.
Шул яңгыр сулары кебек
Балачагым үтеп бара.
Җәйге яңгыр тузан баскач
Күк йөзеннән үтеп китәр.
Ә минем күңелем һаман
Балачагымны хәтерләр...

Туган авылым - Бөрбашым

Табигатьнең матур бер җирендә:
Елга буе, урман кырында.
Урнашкан ул минем туган авылым,
Бөр чишмәсе чыккан урында.

Табигате матур, суы чиста,
Җиләк-җимеш пешә урманда.
Комбайннар шавы ишетелә,
Киң кырларда урак урганда.

Таң атканда сандугачлар сайрый,
Су буенда талда-тирәктә.
Ярый әле җирдә матурлык бар,
Сөенәм мин шуңа бигрәк тә.

Халкым минем ял да итә белә,
Бәйрәм итә сабантуйларда.
Күкләр аяз, еллар имин булсын,
Гөрләсен авылда туйлар да.

Көзен киткән кошлар да бит,
Язын кайта туган җиренә.
Халык бергә тыныч-дус яшәсен
Иминлек булсын һәр җирдә!