Алга, дустым, алга!

Алга, дустым, алга! Боекма син!
Юк, димә, син, алга бар әле.
Тырыш, дустым, әйдә, бирешмә син,
Син диеп бар дөнья шауласын.
Әй, дустым, ишет син мине, ишет,
Ишет сиңа багышлаган шигырьне.
Онта күрмә туган җиреңне,
Гел яныңда булган дусларны.
Алга, дустым, алга, тик син югалма,
Җир читенең сахраларында югалып калма.
Әткәң-әнкәң биргән юл фатыйхасын
Сакласаң, дустым, син югалмассың.