Мәрхәмәтле газиз әнием,
Фәрештәдәй изге күңелең.
Җылы назың җитә һәркемгә,
Игелекле синең йөрәгең.
Авырганда гел дә янымда,
Кулларымда тоям җылыңны.
Һәр сүзеңдә — безне кайгырту,
Күңелең гүя — гөлләр болыны!
Сиңа атап шигырь яздым,
Кабул итеп алчы, әнием.
Яратудан сине туймам мин,
Мәңге яшә, әнием, кадерлем!
Комментариев нет:
Отправить комментарий