Тәрәзәгә карап, йолдызларны барлап,
Искә аламын мин сине.
Кышкы салкыннарда җәйге төннәр белән
Күңелемдә саклыйм мин сине.
Һәрбер якты йолдызда да бары сине күрәм,
Бергә алар белән сөйләшәм.
Сине сагынуга, урамнарга карап,
Сукмакларым белән серләшәм.
Әллә җилләр керде, әллә күзләр тиде,
Аңлашылмаучанлык безнең арада.
Мин сине сөярмен, син дип көярмен,
Бик еракларда калсаң да...
Бергә йөргән тау башына карап,
Матур мизгелләрне искә алам.
Безнең кавышуга, безнең аңлашуга
Чын күңелдән ышанып калам.
Комментариев нет:
Отправить комментарий