Таяну ноктасы

Дәрья кебек дөньяларда
Югалып калмас өчен,

Тау менгәндә бер терәксез
Сөрлегеп аумас өчен,

Давыл купкач җаннарымда
Башымны җуймас өчен,

Дошман килеп кизәнгәндә
Яңакны куймас өчен, –

Кирәк миңа, бик тә кирәк
Бер таяну ноктасы.

Миһербанлы кеше бардыр –
Ачык микән капкасы?!

Учка йөрәк салып килсәм,
Булыр микән ачык йөз?

Тыңлар микән, әйтер микән,
Батыр бул дип, бераз түз!

Якты күз карашы белән
Җанны җылытыр микән?

Ихлас сүзләре табылып,
Хыялга куйса җилкән, –

Бик тә разый булыр идем
Ышанычны ныгытып,

Кайгыны тарату кирәк
Әгәр булмаса йотып.

Мин бит күпне өмет итмим,
Җылы сүзгә бик мохтаҗ.

Канатланып йөрер идем
Сезнең шәфкатьне тойгач.

Кирәк миңа, бик тә кирәк
Бер таяну ноктасы.

Сынар чиккә җиткән чакта
Табылыр бер дәвасы!