19/01/2013
Тукран (әкият)
Борын-борын заманда кошларга исем кушарга булганнар. Ничәү килгән, ничәсенә исем кушылган - шуны исәпкә алып бару өчен арадан бер кошны сайлап куйганнар. "Синең томшыгың очлы. Исем кушкан саен агачка бер төртке тишәрсең", - дигәннәр. Шуннан исем кушу башланган. Әй тукылдата ди теге кош, әй тукылдата ди. Исемнәр дә кушылып беткән, ә теге берни дә ишетми, һаман тукылдый икән. "Төшәсеңме, юкмы, әллә шунда гына утырасыңмы?" - дип көләләр икән моннан. Ә тегене күп тукылдатудан очкылык тота башлаган булган. "Утырам, утырам", - дип җавап бирмәкче була, очкылык тоткач, "утырам" дигәне "ран, ран" дип кенә ишетелә икән. Шуннан бу кошны тукран дип атап йөртә башлаганнар.
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Комментариев нет:
Отправить комментарий